يك عالمه آدم (منتقد و غير منتقد، عاشق سينما، روشنفكر يا آدم‌هايي كه فقط دنبال امضا گرفتن از بچه معروف‌هاي سينما هستند) ظرف مدت 10 روز هي از اين سينما يا سالن مصاحبه مي‌پرند توي اون يكي، هي فيلم مي‌بينند و هي نقد مي‌كنند و هي مي‌نويسند و هي حرف مي‌زنند و هي دعوا مي‌كنند و هي تعريف مي‌كنند و هي به هم ضدحال مي‌زنند.
من كه حسابي به نقدها و اظهار نظرهايي كه تحت اين شرايط با اين همه هيجان‌زدگي و شلوغي صادر شده‌باشد شك دارم. دقت هم بكنيد نقد متعادل بينشان كم پيدا مي‌شود: يا اينقدر عاشقانه از فيلم تعريف كرده‌اند كه انگار يكي از كلاسيك‌هاي عالم سينما را كشف كرده‌اند يا همچين فيلم را مي‌شويند مي‌گذارند كنار كه آدم دلش براي عوامل فيلم كباب مي‌شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر